به گزارش نارخبر؛ به نقل از دیار آفتاب؛ رحمت الله مراد زاده عضو هیات علمی گروه اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی اراک با بیان اینکه آبله میمونی یک ویروس جدید و نوپدید نیست اظهار داشت: این ویروس اولین بار در سال ۱۹۵۸ کشف و اولین مورد انسانی نیز در سال ۱۹۷۰ در کشور کنگو گزارش و در سال ۲۰۰۳ در ایالات متحده آمریکا پیدا شد که ۷۱ مورد در ارتباط با سگ های خانگی آلوده شدند، بنابراین آبله میمونی یک بیماری مشترک بین انسان و حیواناست(زئونوز) که به صورت تک گیر از روستاهای دوردست مناطق باران خیز آفریقای مرکزی و غربی گزارش می شد.
وی تاکید کرد: گزارش تعدادی موارد ابتلا در برخی از کشورها می تواند نشان از این موضوع باشد که احتمالاً زنجیره ای از انتقال این بیماری در سطح جامعه شکل می گیرد و می تواند به نوبه خود مشکل ساز باشد.
مراد زاده خاطرنشان کرد: تاکنون ۶۵ درصد از موارد ابتلا در کشور های اروپایی به ثبت رسیده و مطالعات مختلف نشان داده که بیشتر موارد از کشور جمهوری دموکرات کنگو گزارش شده و در سال ۱۹۶۶، سازمان بهداشت جهانی who در کنگو یک مطالعه بر روی نیم میلیون نفر جمعیت انجام داد که در آن تعدادی از افراد مشکوک و ۶ مرگ ناشی از آن شناسایی شد؛ میزان کشندگی این بیماری از ۱ تا ۱۴ درصد متفاوت است هرچند برای اثبات این ادعا نیاز به مطالعات و بررسی های بیشتری است.
وی با شاره به اینکه ۷۵ درصد از موارد با تماس با حیوانات مبتلا می شوند، یادآور شد: راه انتقال آن بیشتر از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی است و ویروس از طریق پوست آسیب دیده و حتی خراش بسیار کوچک و گاز‌گرفتگی منتقل می شود و فاصله ورود ویروس به بدن تا شروع علایم بالینی تقریباً ۱۲ روز به طول می انجامد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به اینکه انسان، میمون و سنجاب در حلقه گردش آبله میمون نقش موثری دارند، ادامه داد: طولانی ترین زنجیره انتقال فرد به فرد بیماری شامل ۷ مورد بوده و انتقال متوالی از این نوع از انتقال ثانوی تجاوز نکرده است و اطلاعات اپیدمیولوژی حاکی از آن است که میزان حمله ثانوی این بیماری حدود ۸ درصد گزارش شده است.
مرادزاده خاطرنشان کرد: این بیماری ابتدا خود را به صورت تب و لرز نشان می دهد و حدود ۲۰ درصد از بیماران جراحات پوستی در مراحل مختلف دارند و پس از آن درگیری غدد لنفاوی و راش های پوستی خودنمایی می کنند و پس از ۳ الی ۴ هفته راش ها بهبود می یابند و سر درد، دردعضلانی، تهوع و خستگی نیز ممکن است در آن ها دیده شود.
وی تاکید کرد: از زمانی که راش ها در سطح بدن پدیدار می شوند تا پایان دوره بیماری، ویروس می تواند سرایت پذیری داشته باشد، تاکنون درمان ثابت شده ای برای آن وجود نداشته اما افرادی که قبلاً در برابر آبله انسانی واکسینه شده اند تا حدودی در برابر آبله میمونی محافظت دارند.
عضو هیات علمی گروه اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی اراک اظهار داشت: نگرانی در خصوص این بیماری در سطح کووید ۱۹ نمی باشد چرا که انتقال آن به اندازه کووید راحت نیست و تا حدودی درباره آن شناخت وجود دارد اما ردیابی کووید ۱۹ سخت و سرعت گسترش بالا بود ولی آبله میمونی یک بیماری نوپدید نیست لذا می توان با رعایت فاصله گذاری اجتماعی و محافطت بهداشتی آن را کنترل کرد.
انتها پیام/
