روز طبیعت گرامی باد

روز سیزدهم نوروز بهانه‌ای برای آشتی با طبیعت و به یاد زلالی آب، استواری کوه، و چشم نوازی درخت افتادن است. از صبح زود، هر چند خانواده را می‌بینی که به خارج شهر می‌روند. در آن جا، خانواده‌ها با شور و نشاط و دسته دسته، در کنار آب و سبزه یا زیر درختان بساط خود را می‌گسترانند. بچه‌ها بازی می‌کنند، مادران مشغول پخت و پز می‌شوند و پدر‌ها هم از همه جا صحبت می‌کنند.

به گزارش نارخبر،رهبر انقلاب، در کلامی با اشاره به مراسم سیزده به در فرموده اند: «ما ایرانی ها، عید نوروز را دوست می‌داریم و آن را جشن می‌گیریم، اما جشن ما، یک جشن سالم است…؛ البته بعضی از مراسم هست که قابل اصلاح نیست. مثلاً اسلام درباره مراسم خرافی از روی آتش پریدن، حرفی ندارد و (آن را) تأیید نمی‌کند؛ اما هیچ اشکالی نمی‌بیند که مردم، فرض بفرمایید در مناسبتی از مناسبت‌های عید، به فضای باز بروند، با سبزه و طبیعت و صحرا دیداری تازه کنند، و طبیعت را با یکدیگر نزدیک کنند و لذت صحیح و سالم ببرند؛ (این ها) مانعی ندارد».

سیزدهم فروردین ماه هر سال، روز پایان جشن‌های نوروزی است. در این روز، مردم بنا بر سنتی فرهنگی، از خانه‌ها بیرون می‌آیند و به دشت و صحرا و باغ می‌روند تا آخرین روز عید را در طبیعت، ودر کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها بگذرانند. این روز زیبا را، «روز طبیعت» نام گذاری کرده اند. در تقویم‌های رسمیِ ایران، بعد از انقلاب، این روز روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سیزده − یازده =