پیشینه تاریخی مسجد سرخ ساوه
ساوه در دوران گذشته در برخورد کلانترین راههای کاروانی میان ری قدیم، همدان، اصفهان، قزوین، زنجان، قم و کاشان قرار داشته و در روزگار پارتیان از خانمانهای مهم میان راهی بود. به روایت کتب تاریخی، ساوه از مناطق اصلی حضور و گسترش دین اسلام و به خصوص شیعه بود که مسجد سرخ ساوه از این آثار به جا مانده است. این بنا به دلیل ظاهر قرمز خود جاذبه خاصی دارد و به همین دلیل به مسجد سرخ نامیده میشود. این مسجد از ۴۰۰ اثر تاریخی و باستانی شناسایی شده شهر ساوه محسوب میشود. ساوه با داشتن بیش از ۲۰ اثر ملی دینی از گنجینههای باارزش کشور است که مسجد سرخ، جذابترین آنهاست. این مسجد به خاطر تزئینات و کتیبههای قرمز رنگی که در آن تعبیه قرار دارد، مسجد قرمز نامیده میشود. از جمله با ارزشترین عناصر سازنده این مسجد، محراب مزین شده آن به کتیبههای گچبری شده، نقاشیهای متعدد آن و همچنین مناره آجری این مسجد است.براساس نظرات کارشناسان و کتیبههای تاریخی، تاریخ ساخت مسجد به دوره شاه اسماعیل صفوی یا دوران سلجوقیان بازمیگردد. همچنین مناره مسجد نیز براساس تاریخ ثبت شده بر روی آن در سال ۴۵۳ هجری قمری ساخته شد. این مسجد شامل سر در ورودی، صحن، ایوان، گنبدخانه، شبستان، رواق و مناره، ۲ مدرسه قدیمی و جدید و ۱ مسجد تازه ساخت میشود. سر در ورودی این بنا مزین به تزئینات کاشی فیروزهای عصر صفویست و جدار آن حدود ۶۰ سال پیش سفیدکاری شد. طاق سر در، مقرنس کاری و در پایین آن، کتیبهای گچبری شده به خط ثلث برجسته نمایان است و بالای درگاه و در سینه سر در، لوح سنگی نصب شده که بر آن فرمانی دیوانی از شاه اسماعیل صفوی نقش بسته است. بخش اصلی گنبد خانه در میانه ۳ رواق و ۱ مقبره قرار دارد و از ۳ جهت، با دری بزرگ و بلند به رواقهای اطراف باز میشود. گنبدخانههای دیگر در بالای این رواق قرار دارند که دیدن آن میتواند هر چشمی را خیره کند. در میان دیوارهها و کتیبههای کاشی کرای شدهی مسجد نیز میتوان آیاتی از سورهی نبا و یاسین را مشاهده کرد. تمامی این ظرافتها در واقع اهمیت و ارزش مسجد را بالاتر بردهاند.
مسجد سرخ شامل سردر ورودی، صحن، ایوان، گنبدخانه، شبستان، رواق، مناره، دو مدرسه قدیمی و جدید و یک مسجد تازهساز میشود. این سازه به دلیل تزیینات و کتیبههای قرمزرنگی که در آن بهکار رفتهاند، به این نام خوانده میشود. از ارزشمندترین بخشهای مسجد میتوان به محراب مزین به کتیبههای گچبری شده، نقاشیهای متعدد و همچنین مناره آجری اشاره کرد. طبق نظرات کارشناسان و کتیبههای تاریخی، قدمت مسجد سرخ به دوره شاه اسماعیل صفوی یا دوران سلجوقیان بازمیگردد. این مسجد در ۹ آذر ۱۳۸۹ به شماره ۲۹۴۰۷ و مناره آن در سال ۱۳۱۰ به شماره ۱۵۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدند.
بهترین زمان رفتن به مسجد سرخ ساوه
برای بسیاری از گردشگران آب و هوا از عناصر مهم برای سفر محسوب میشود، از این رو باید گفت که ساوه شهریست با آب و هوای نیمه بیابانی و اگر قصد سفر به این شهر را دارید باید بدانید که در فصل تابستان آب و هوا گرم خواهد بود. در زمستان نیز سرد و بیابانیست و احتمالا اختلاف دمای شب و روز شما را آزار میدهد. بنابراین بهترین فصل برای سفر بهار است. با توجه به اینکه انار این شهر شهرت دارد، از دیگر فصولی که میتوانید به این شهر سفر کنید و از رنگ لعاب و زیبایی شهر لذت ببرید، پاییز است. از این جهت که هم شهر کمی از نظر رطوبت هوا بهتر میشود و هم میوهای که به آن شهرت یافته را در فصل خودش میتوانید مصرف کنید. در کنار اینها هم میتوانید از صنایع دستی شهر که شامل سفالگری، گلیم بافی، قالی بافی، رودوزی سنتی، منبتکاری و قلم زنی استفاده کنید یا به عنوان سوغاتی از شهر ببرید.
راههای دسترسی به مسجد سرخ ساوه
آدرس: ساوه، میدان انقلاب، ضلع جنوبی بازار قدیم ساوه، مسجد سرخ
مسجد سرخ ساوه در میدان انقلاب و جنوب بازار قدیمی شهر قرار دارد. در ضلع جنوبی میدان انقلاب شهر ساوه مجموعهای از ۳ مسجد اتقلاب، سرخ و حاج فرج قرار دارند که امروزه تشکیل مسجدی جامع به نام مسجد انقلاب ساوه را دادهاند. این مجموعه از لحاظ معماری از دیدنیترین شاهکارهای معماری مساجد کشور به حساب میآید. برای رفتن به این مسجد، کار سختی ندارید زیرا مسیری سرراست و آشنا برای همه محلیان پیش رو دارید. میتوانید از خودروی شخصی، تاکسیهای درون شهری و اتوبوس برای رفتن به این مسجد استفاده کنید که هر کدام معایب و مزایای خاص خود را دارند. شما میتوانید خودروی شخصی خود را در کنار خیابان پارک کنید.
