به گزارش نارخبر،حجت الاسلام رحیمی، در خطبه های نماز جمعه امروز ۱۲ خرداد،ضمن تسلیت ایام ارتحال امام خمینی و قیام ۱۵ خرداد گفت : در اندیشه ناب امام راحل نکاتی کلیدی وجود داشت که مردم، محوری ترین پایه و اساس بود به گونه ای که اعتقاد داشت قدرت بدون ملت، پوسیده است.
امام جمعه ساوه اظهار کرد:امام جمهوری اسلامی را بهترین مدل برای اداره کشور می دانست و ولایت فقیه را بزرگترین پشتوانه برای کشور و مردم می دید و بزرگترین هنر ایشان این بود که این ولایت مهجور و مستور در کتاب ها را بیرون کشید و بر عرصه جامعه آورد.
وی یادآور شد: مساله محاسبات معنوی و
الهی نکته دیگر و شاخصه مهم دیگر در مشی و خط امام است که رهبر کبیر انقلاب در تصمیم گیری و تدابیر خود، این محاسبات و کسب رضای الهی را در درجه اول قرار می داد
خطیب جمعه ساوه گفت: واژه “ما میتوانیم” از دیگر شاخصه های مشی امام بود به گونه ای که به لطف الهی و با حضور قدرت مردم فعل توانستن را در میان مردم صرف کرد و در یک هم افزایی امت و امام، جامعه عقب مانده دوران ستم شاهی به رشد و توسعه بالایی رسید.
امام جمعه ساوه افزود:یادکردن از آمریکا به عنوان شیطان بزرگ دیگر ویژگی های خط امام بود و در حقیقت ایشان با این نامگذاری بر وجه آشتی ناپذیری خود با آمریکا تاکید می کرد و آن را سازش ناپذیری بین اسلام و کفر می دانست.
حجت الاسلام رحیمی با اشاره به آغاز سی و پنجمین سال رهبری حضرت آیت الله خامنه ای افزود: امروز یک بیماری شایع به نام حجاب معاصرت در میان ماو راویان و تحلیلگران تاریخ وجود دارد و چه بسیار تاریخ نویسان و تحلیل گران که در پرده و حجاب معاصرت، از ضبط و تحلیل مهمترین وقایع تاریخی هم عصر خود غفلت کرده اند.
وی اظهار کرد: امروز اگر ما با یک عینک واقع بینی به واقعیات نگاه کنیم می بینیم که رهبر معظ انقلاب به شایستگی توانسته اند سکان انقلاب اسلامی را هدایت کنند.
ایشان افزود : اگر امروز در آستانه تبدیل شدن به یک کشور پیشرفته و تاثیرگذار در جهان هستیم و بحران های داخلی و خارجی ،مهار و مدیریت شده است ،جز عنایت های الهی و تدبیر مقام معظم رهبری و ولایت مداری مردم نمی توان دلیل دیگری برای آنها متصور کرد.
حجت الاسلام رحیمی درپایان افزود: در یک بررسی کوتاه می توان گفت ، علیرغم طوفان های تند سیاسی در جهان، آیت الله خامنه ای ،انقلاب را به سلامت به ساحل نجات رهنمون کرده است و دشمنان نظام از این درایت و هوشمندی، انگشت حیرت به دهان گرفته اند.