نجیبه خاتون کرمی رییس مرکز تخصصی حوزوی ریحانه الرسول (س) در گفتگو با نار خبر گفت: امام (ره) طی سخنرانی خود در ۱۲ خرداد روز عاشورای حسینی، دست شاه و آمریکایی‌ها را رو کرده بود در روز بعد یعنی ۱۵ خرداد سال ۴۲ مأموران رژیم شاه به منزل حضرت امام (ره) در شهر قم یورش بردند و امام را دستگیر و به تهران بردند و در پی این ماجرا مردم قم و علما در خیابان‌های اطراف تجمع کردند و شعار یا مرگ یا خمینی را سر دادند، علما با صدور بیانیه هایی، خواستار آزادی فوری حضرت امام (ره) شدند.
وی افزود: در این هنگام عوامل رژیم شاهنشاهی به خیابان‌ها آمده و بسیاری از مردم را به شهادت رساندند و رفته رفته تظاهرات در شهرهای ایران بر ضد رژیم و اعتراض به دستگیری امام صورت گرفت. در تظاهراتی که برپا شد، زنان نقش بسزایی ایفا کردند، صدها زن چادری که به چوب، کارد، تبر و حتی قندشکن و سیخ کباب مسلح بودند و کودکان خود را همراه آورده، به پشت خود بسته بودند، در میان جمعیت حضور داشتند و این شیر زنان که در صف مقدم تظاهرکنندگان حرکت می‌کردند قبل از دیگران هدف گلوله واقع شدند.
کرمی یا آور شد: یکی از ویژگی‌های مهم در وقایع ۱۵ خرداد فعالیت دانشجویان در آن بود که آگاهانه وارد عمل شدند. دانشجویان دانشگاه تهران به محض اطلاع از دستگیری امام خمینی(ره) واکنش نشان دادند. آنها صبح روز ۱۵ خرداد کلاس‌های درس را ترک کردند و در محوطه دانشگاه به تظاهرات پرداختند.
رییس حوزه علمیه ادامه داد: قیام ۱۵ خرداد نقش گروه‌های اسلامی را در مبارزه علیه رژیم پهلوی به شدت بالا برد و تاثیرات بلندمدت خود را بر روند سیاسی و اجتماعی ایران باقی گذاشت و سبب شد تا سکوت چند ساله مردم شکسته شود و اینگونه وارد صحنه مبارزه شوند، شاه نیز ناچار شد ماهیت ضددینی و ضداسلامی خود را آشکار کند و همین موضوع یکی از عوامل سقوط وی شد.
انتهای پیام/
