مصطفی قربانی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «نار خبر» با اشاره به یکی از مهمترین دلایل طمع دشمن برای حمله به ایران گفت: یکی از مهمترین دلایل طمع دشمن برای حمله به ایران و امید بستن او برای حصول موفقیت در حمله به ایران، برداشتی بود که آنها از فضای داخلی ایران داشتند؛ بدین ترتیب که دشمن احساس می‌کرد که با توجه به پتانسیل‌های اعتراضی موجود در جامعه ایران و تشتت و تفرق حاکم بر جامعه و نخبگان ایران از یک سو و همچنین، با جنگ شناختی و تغییر محاسبات مردم ایران در قبال نظام و کشور، توانسته است فضای داخلی ایران را در آستانه انفجار قرار دهد و با حمله خود می‌تواند آتش خشم مردم ایران را شعله‌ور کرده و آنها را به اعتراض‌های خیابانی کشانده و آنگاه به طور کامل به اهداف راهبردی خود در قبال ایران دست یابد.
وی افزود: مسلم بود که شکل‌گیری آشوب‌هایی در ایران همانند آنچه در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد، مدیریت صحنه را برای نظام و فرماندهان نیروهای مسلح دشوار می‌کرد. با این حال، بلافاصله بعد از حمله رژیم صهیونیستی به ایران، در سایه نصرت الهی و شور و شعور حسینی ملت ایران، نه تنها آنگونه که دشمن تصور می‌کرد، هیچ‌گونه همگرایی و همراهی با دشمن در داخل ایران شکل نگرفت، بلکه برعکس، ایرانیان به‌صورت یکپارچه در برابر تهاجم دشمن متحد شده و حتی اپوزیسیون نظام نیز به حمایت از نظام و کشور روی آوردند و انسجام ملی کم‌نظیری پیرامون دفاع از وطن و حفظ دستاوردهای نظام در برابر دشمن شکل گرفت. از این نظر، قلب راهبرد تهاجمی چندلایه دشمن در همان ابتدای جنگ متلاشی شد.
قربانی بیان کرد: با توجه به آنچه گفته شد، کیفیت و وضعیت انسجام ملی یک متغیر تعیین‌کننده حیاتی در جنگ بود؛ بدین ترتیب که ضعف انسجام ملی در برهه قبل از جنگ موجب تحریک دشمن شد و آنگاه که این ضعف ترمیم شد و تبدیل به همبستگی شد، در عقب راندن و عقیم گذاشتن تهاجم ترکیبی دشمن تأثیر جدی داشت.
وی تصریح کرد: بنابراین، برای آینده رویارویی با رژیم صهیونیستی، همین متغیر عاملی حیاتی و تعیین‌کننده است؛ زیرا در صورت حفظ و تحکیم انسجام ملی، محاسبات دشمن در قبال ایران، تغییر می‌کند. ضمن اینکه اگر هم دشمن مجدد مرتکب خطایی در حمله به ایران شود، باز در کنار اتکا به نصرت الهی، فرماندهی مقتدرانه رهبر معظم انقلاب و نیروهای مسلح شجاع‌مان، در سایه همین همبستگی و انسجام ملی، هر نوع حمله‌ای دفع و دفن خواهد شد.
