فهیمه نوایی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «نار خبر» با اشاره به نقش والدین در تربیت دینی فرزندان گفت: دوران کودکی، حساس‌ترین و اثرگذارترین دوره زندگی انسان است و بسیاری از باورها و ارزش‌هایی که در این سنین در وجود کودک نهادینه می‌شود، تا پایان عمر همراه او خواهد بود.
وی با بیان اینکه والدین نخستین الگوهای رفتاری فرزندان هستند، افزود: اگر پدر و مادر در گفتار و رفتار خود به اصول دینی پایبند باشند، کودک به‌طور ناخودآگاه آن را درونی کرده و در زندگی خود به کار می‌گیرد. بنابراین تربیت دینی، بیش از آنکه با آموزش مستقیم حاصل شود، با عمل و رفتار خانواده منتقل می‌شود.
این کارشناس تصریح کرد: کودکان ذاتاً گرایش به معنویت دارند و خانواده‌ها باید از این فرصت طلایی استفاده کنند. خواندن قصه‌های قرآنی، آموزش عملی نماز، ذکرهای کوتاه و حتی تشویق به کارهای خیر مانند صدقه دادن یا کمک به نیازمندان، می‌تواند در شکل‌گیری شخصیت دینی کودک بسیار مؤثر باشد.
وی با تأکید بر اینکه تربیت دینی نباید همراه با اجبار و خشونت باشد، خاطرنشان کرد: هرگونه تحمیل خشک و سخت‌گیرانه باعث دل‌زدگی و مقاومت کودک می‌شود. در مقابل، اگر آموزه‌های دینی با زبان کودکانه، بازی، شعر و داستان منتقل شود، جذابیت بیشتری برای فرزندان خواهد داشت.
این کارشناس امور خانواده همچنین به نقش مراکز آموزشی و فرهنگی اشاره کرد و گفت: مهدکودک‌ها، مدارس ابتدایی و حتی رسانه‌ها باید در کنار خانواده‌ها، برنامه‌هایی متناسب با گروه سنی کودکان طراحی و اجرا کنند. تولید محتوای جذاب و کاربردی در حوزه آموزش دینی یکی از وظایف مهم دستگاه‌های فرهنگی کشور است.»
وی ادامه داد: در عصر حاضر که فضای مجازی و رسانه‌های بیگانه تلاش می‌کنند سبک زندگی متفاوتی را به کودکان القا کنند، توجه به تربیت دینی اهمیت دوچندان پیدا می‌کند. اگر والدین و مسئولان فرهنگی در این زمینه کوتاهی کنند، آثار آن در آینده به صورت ضعف هویتی، سست شدن بنیان خانواده و بروز آسیب‌های اجتماعی نمایان خواهد شد.
این کارشناس با اشاره به اهمیت هم‌افزایی میان خانواده، مدرسه و جامعه در امر تربیت گفت: تربیت صحیح، زمانی اثرگذار خواهد بود که خانواده‌ها، معلمان و مربیان مذهبی همسو عمل کنند. گسست یا تناقض میان این بخش‌ها، کودکان را دچار سردرگمی می‌کند.
وی در پایان تأکید کرد: اگر جامعه اسلامی به تربیت دینی نسل آینده توجه ویژه داشته باشد، نه‌تنها از بسیاری از آسیب‌های اجتماعی کاسته می‌شود، بلکه نسلی مؤمن، آگاه و مسئولیت‌پذیر تربیت خواهد شد که می‌تواند آینده کشور را بر پایه ارزش‌های الهی و انسانی بنا کند.
