به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «نار خبر» امام علی علیه‌السلام در کلامی حکیمانه می‌فرمایند: «وَاللّهِ، ما نَزَعَ اللّهُ مِن قَومٍ نَعماءَ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها، فَاربِطوها بِالشُّکرِ، وقَیِّدوها بِالطّاعَهِ.» ترجمه: «به خدا سوگند! خداوند از هیچ قومی نعمت‌ها را باز نمی‌ستاند، مگر به سبب گناهانی که مرتکب شده‌اند. پس با شکرگزاری، نعمت‌ها را به دست آورید و با فرمان‌بری از خدا، آنها را پایدار نگه دارید.» این فرمایش گهربار، یادآور مسئولیت انسان در برابر نعمت‌های الهی است؛ چراکه ناسپاسی و نافرمانی، زمینه زوال نعمت را فراهم می‌سازد، در حالی که شکر و بندگی، موجب افزونی و تداوم آن خواهد بود.
منبع: إرشاد القلوب، ص ۱۵۰
