وقتی سفرهای مسئولان زیر سایه هزینه‌های پنهان می‌رود/حضور برای حل مسئله یا رژه همراهان؟

خبرنگار ساوجی در یادداشتی نوشت: سفرهای استانی مقامات ارشد دولت در ذات خود اقدامی ارزشمند برای ارتباط مستقیم با مردم و شناخت واقعی مشکلات است، اما در سال‌های اخیر شکل و شیوه اجرای این سفرها به‌گونه‌ای پیش رفته که گاه هزینه‌های تشریفات و حواشی بر هدف اصلی آن یعنی «حل مسئله» سایه انداخته است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی نارخبر؛ لیلا گراوند در یادداشتی نوشت: سفرهای استانی و شهرستانی مقامات ارشد دولت، در ذات خود اقدامی ارزشمند و ضروری است؛ چرا که می‌تواند پلی باشد میان مرکز و استان‌ها، فرصتی برای دیدار مستقیم با مردم و بستری برای تصمیم‌گیری بر پایه واقعیت‌های میدانی. اما در سال‌های اخیر، شکل و شیوه‌ی اجرای این سفرها به‌گونه‌ای پیش رفته که در بسیاری از موارد، هدف اصلی آن تحت تأثیر تشریفات و حواشی قرار گرفته است.

هر بار که یکی از وزرا یا مسئولان بلندپایه وارد استانی می‌شود، انبوهی از خودروها، همراهان، خبرنگاران، مشاوران و مدیران رده‌پایین و بالا او را همراهی می‌کنند. از روزها قبل، دستگاه‌های اجرایی محلی درگیر آماده‌سازی محل اقامت، مسیر حرکت، سالن جلسات، پذیرایی و حتی زیباسازی ظاهری شهر می‌شوند.

این فرآیند در ظاهر نشانه‌ی استقبال و هماهنگی است، اما در عمل هزینه‌های قابل‌توجهی را بر دوش نهادهای محلی و منابع عمومی مردم تحمیل می‌کند؛ هزینه‌هایی که غالباً در هیچ گزارش رسمی منعکس نمی‌شود.

در برخی شهرستان‌ها، هزینه‌ی هماهنگی و پذیرایی از چنین سفرهایی گاه از بودجه‌ی عمرانی همان منطقه بیشتر است. از سوی دیگر، برای تأمین نظم و امنیت، بخشی از فعالیت‌های ادارات و نهادها در روز سفر تعطیل یا محدود می‌شود و زندگی عادی مردم نیز برای چند ساعت یا چند روز مختل می‌شود.

در چنین شرایطی، پرسش اصلی این است که آیا نتیجه‌ی این سفرها به اندازه‌ی هزینه و انرژی صرف‌شده، برای مردم محسوس و ملموس است؟

هدف از سفر استانی باید «حل مسئله» باشد، نه «نمایش حضور». اگر مسئولان با هدف بررسی میدانی به مناطق مختلف کشور سفر می‌کنند، لازم است الگوی این سفرها متناسب با شرایط واقعی کشور بازنگری شود.

حضور گسترده‌ی همراهان و برگزاری مراسم رسمی نه‌تنها کمکی به تصمیم‌گیری دقیق‌تر نمی‌کند، بلکه گاه فاصله‌ی مقام مسئول از واقعیت‌های میدانی را بیشتر می‌سازد.

الگوی مطلوب، سفری ساده، کم‌هزینه و هدفمند است؛ سفری با همراهی جمعی محدود از کارشناسان و تصمیم‌گیران کلیدی، نه کاروانی از نیروهای اداری و رسانه‌ای. وزیر یا مقام ارشد می‌تواند با حضور مستقیم و بی‌واسطه در میان مردم، بدون تشریفات زائد، تصویری واقعی از مشکلات و نیازها به دست آورد. بازدیدهای سرزده، جلسات کوتاه و شفاف با مردم، و گزارش‌دهی عمومی از تصمیم‌های اتخاذشده، می‌تواند جایگزین مؤثر مراسم پرهزینه و گزارش‌های از پیش‌طراحی‌شده شود.

در کنار آن، ضروری است هزینه‌های مربوط به سفرهای استانی شفاف و از محل بودجه‌ی مرکزی تأمین شود تا استان‌ها و شهرستان‌ها ناچار نباشند از منابع محدود خود برای تدارکات سفر استفاده کنند. چنین شفافیتی هم اعتماد عمومی را تقویت می‌کند و هم به مردم اطمینان می‌دهد که هدف از این سفرها، خدمت است نه تشریفات.احترام واقعی به مردم در سادگی و کارآمدی است.

وزیری که بی‌تکلف و بی‌تشریفات به میان مردم می‌رود، بیش از هر سخن و شعار دیگری، پیام صداقت و همدلی را منتقل می‌کند. مردم از سفر مسئولان انتظار نتیجه دارند؛ تصمیمی که به بهبود زندگی‌شان منجر شود، نه رژه‌ای از خودروها و مراسم رسمی.

سفرهای استانی، اگر درست طراحی و اجرا شوند، می‌توانند یکی از مؤثرترین ابزارهای مدیریتی کشور باشند. اما تا زمانی که تشریفات بر محتوا غلبه دارد، حضور مقامات نه‌تنها مشکلی را حل نخواهد کرد، بلکه بر دوش استان‌ها باری تازه خواهد افزود. اکنون زمان آن رسیده است که سفرهای مسئولان از «نمایش حضور» به «مأموریت حل مسئله» تبدیل شود؛ سفری ساده، مردمی و کارآمد، در شأن مردم و در تراز مسئولیت.

انتهای خبر/

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *