به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «نار خبر»؛ امام علی علیه‌السلام در این سخن حکیمانه به لغزش‌هایی اشاره می‌کنند که گاه از افراد باشخصیت و جوانمرد سر می‌زند و توصیه می‌فرمایند که جامعه باید از آن چشم‌پوشی کند.

حضرت می‌فرمایند:

> «از لغزش‌های افراد با شخصیت و جوانمرد چشم‌پوشی کنید، چرا که هیچ‌کس از آنان نمی‌لغزد مگر آن‌که دست خدا در دست اوست و او را بلند می‌کند.»> *(أَقِیلُوا ذَوِی الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ، فَمَا یَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَیَدُ اللَّهِ بِیَدِهِ یَرْفَعُهُ)*واژه‌ی «اقیلوا» از ریشه‌ی *اقاله*، به معنای بخشیدن و چشم‌پوشی است. «مروءات» جمع *مروءه*، به معنای شخصیت و جوانمردی، و «عثرات» جمع *عثره*، به معنای لغزش و خطا می‌باشد.

امام علیه‌السلام در این بیان، به حقیقتی اخلاقی اشاره می‌کنند: هر انسانی، جز معصومان علیهم‌السلام، در زندگی خود ممکن است دچار خطا شود. با این حال، اگر خطایی از نیکوکاران و افراد باتقوا سر زند، باید با بزرگواری از آن گذشت و اجازه نداد که آبروی آنان خدشه‌دار شود؛ چرا که خداوند خود، یاری‌گر و مدافع چنین بندگانی است.

حضرت می‌فرمایند: هرگاه یکی از این افراد نیک‌سیرت به زمین بخورد، خداوند دست او را می‌گیرد و از زمین بلند می‌کند.

از این سخن ژرف دو پیام اخلاقی قابل برداشت است:۱. لزوم حفظ حرمت نیکان: لغزش‌های کوچک نباید حسن‌ظن نسبت به افراد صالح را از بین ببرد. همان‌گونه که در مثل معروف آمده است: «اَلْجَوادُ قَدْ یَکْبُو» (اسب نیک نیز گاه می‌لغزد) و «الصّارِمُ قَدْ یَنْبُو» (شمشیر برنده هم گاه کارگر نمی‌شود).

۲. پاداش تقوا و جوانمردی: اگر انسان در مسیر نیکی و کرامت گام بردارد، خداوند در هنگام لغزش‌ها او را تنها نمی‌گذارد، دستش را می‌گیرد و آبرویش را حفظ می‌کند.