به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نارخبر، امام جعفر صادق علیهالسلام در حدیثی ارزشمند میفرمایند: «لا تَتِمُّ الصَّلاهُ إلّا لذِی طُهرٍ سابِغٍ، وتَمامٍ بالِغٍ، غَیرِ نازِعٍ ولا زائِغٍ، عَرَفَ فَوَقَفَ، وأخبَتَ فَثَبَتَ»؛ نماز جز برای کسی که طهارتی کامل، دلی آرام و نیتی خالص دارد، به کمال نمیرسد؛ آنکه شناخت و ایستاد، خاشع شد و پایدار ماند.
این بیان معنوی، معیارهای «نماز کامل» را در نگاه اهلبیت(ع) روشن میسازد؛ عبادتی که از وضوی پاک تا ایستادن آگاهانه و آرام در برابر پروردگار، همه را نشانهی ایمان زنده میداند.
امام صادق(ع) در این کلام، یادآور میشوند که نمازِ بیمعرفت، کالبدی بیروح است و تنها وقتی انسان به شناخت، خشوع و ثبات برسد، راز نماز در جان او شکوفا میشود.
منبع: فلاح السائل، ص ۶۴، ح ۲
