به گزارش پایگاه خبری تحلیلی « نار خبر»؛ امام علی (علیه‌السلام) در این حکمت نورانی می‌فرمایند:«یَا ابْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِیهِ، فَاحْذَرْهُ.»ای پسر آدم! هنگامی که ببینی خداوند سبحان نعمت‌هایش را پی‌درپی بر تو می‌فرستد در حالی که او را نافرمانی می‌کنی، از او برحذر باش.

امام علی (علیه‌السلام) در این بیان روشن، پرده از حقیقتی مهم برمی‌دارند: تداوم نعمت، همیشه نشانه لطف نیست؛ گاهی مقدمه هشدار و آغاز آزمونی سخت است.

سه گروه از گنهکاران از نگاه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)بر اساس شرح این حکمت، انسان‌های گناهکار به سه دسته تقسیم می‌شوند:۱- افراد با گناه اندک و دل پاک خداوند برای پاک‌کردن آنان، در همین دنیا سختی‌های کوچکی قرار می‌دهد تا با چهره‌ای پاک از دنیا بروند.۲- گناهکاران سنگین که مأمور به توبه‌اند اگر بازگردند، مشمول رحمت می‌شوند؛ اما در صورت اصرار بر گناه، کیفر آنان در آخرت خواهد بود.۳- طغیانگران سرکش و مغرور این گروه دچار عذاب استدراج می‌شوند؛ یعنی در حال گناه، نعمت‌های بیشتری دریافت می‌کنند و توفیق از آنان سلب می‌شود، تا بار گناهشان سنگین‌تر و مجازات‌شان ناگهانی و کوبنده‌تر باشد.