به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«نار خبر» دکتر داوود تنها در یادداشتی نوشت: در نظام حکمرانی شهری، مسئولیت اجتماعی مدیران از مهمترین وظایف آنان به شمار میآید. در این چارچوب، توجه به سلامت و ایمنی از اولویتهای تصمیمسازی و تصمیمگیری بوده و بیاعتنایی به این اصل بنیادین، نهتنها به معنای فاصله گرفتن از الزامات اخلاقی مدیریت شهری، بلکه نشانهای آشکار از ضعف در تشخیص اولویتهای راهبردی محسوب میشود.
برگزاری جشنواره انار و دو کنسرت پرجمعیت با حضور خوانندگان محبوبی چون مصطفی راغب و سالار عقیلی در محوطه باز در روزهای اوج آلودگی هوای ساوه، نمونهای روشن از اختلال در فرآیند تصمیمسازی و غفلت از این وظیفه اساسی است.
در نظام حکمرانی شهری، تصمیمات فرهنگی، هنری و اقتصادی تنها زمانی مشروعیت مییابند که با راهبردهای اجتماعی و سلامت عمومی همراستا باشند. نادیده گرفتن هشدارهای زیستمحیطی و برگزاری تجمعهای گسترده در شرایط اضطرار، نهتنها یک خطای اجرایی، بلکه نشانهای از ناکارآمدی در نظام سیاستگذاری است که میتواند پیامدهای بلندمدتی برجای گذارد.
البته نقش جشنوارهها و رویدادهای فرهنگی در ایجاد نشاط جمعی و تقویت اقتصاد محلی انکارناپذیر است؛ اما سیاستگذاری کارآمد باید توانایی ایجاد توازن میان «نیازهای فرهنگی» و «واقعیتهای سلامتمحور» را داشته باشد. تغییر زمان یا مکان برگزاری، پایش مستمر کیفیت هوا و اطلاعرسانی شفاف، اقداماتی ساده اما راهبردی بودند که میتوانستند هم سلامت مردم را حفظ کنند و هم اعتبار مدیریت شهری را تقویت نمایند.
این رخداد نشان میدهد که در برخی سطوح مدیریتی، درک علمی از مسئولیت اجتماعی مدیران در قبال شهروندان هنوز نهادینه نشده است. استمرار چنین تصمیمهایی نهتنها موجب افزایش هزینههای سلامت و بحرانهای اجتماعی، بلکه به فرسایش اعتماد عمومی و شکلگیری چرخهای از ناکارآمدی منجر خواهد شد.
تجربه جشنواره انار در شرایط آلودگی هوا بار دیگر ضرورت بازنگری جدی در فرآیندهای تصمیمسازی شهری را یادآور میشود. در حکمرانی مسئولانه، سلامت مردم صرفاً یک متغیر محیطی نیست؛ بلکه نخستین اصل اخلاقی، مدیریتی و راهبردی است. هر تصمیمی که این اصل را حتی به نام توسعه فرهنگی نادیده انگارد، پیامدهای کلیدی، همچون تنزل سطح اعتمادی عمومی و برجستهسازی ناکارآمدی مدیریت شهری را در نگاه خبرگان و افکار عمومی به همراه خواهد داشت.
