به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نار خبر؛ عاطفه عسگری در یادداشتی نوشت: بازنشستگان، سرمایه‌های انسانی هر جامعه‌اند؛ گروهی که پس از سال‌ها تلاش، امروز انتظارشان نه امتیاز ویژه، بلکه دسترسی عادلانه و مطمئن به خدمات درمانی است. در شرایطی که هزینه‌های بهداشت و درمان به‌صورت مستمر در حال افزایش است، بیمه تکمیلی برای بسیاری از بازنشستگان نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود.

افزایش حق بیمه تکمیلی، در کنار وعده گسترش و بهبود سطح خدمات درمانی، اگرچه می‌تواند کیفیت پوشش‌ها را ارتقا دهد، اما در عمل برای بخش قابل توجهی از بازنشستگان، دغدغه‌ای تازه ایجاد کرده است.

درآمد ثابت و محدود این قشر، تحمل هرگونه افزایش هزینه را دشوار می‌کند و همین موضوع، ضرورت توجه به تناسب میان سطح خدمات و توان پرداخت را دوچندان می‌سازد.

در این میان، نقش نهادهای ناظر و کانون‌های بازنشستگی بیش از گذشته برجسته است. پیگیری مطالبات، بررسی دقیق تغییرات بیمه‌ای و انتقال صدای بازنشستگان به تصمیم‌گیران، می‌تواند مانع از آن شود که اصلاحات ساختاری، به عاملی برای محرومیت درمانی تبدیل شود. آنچه اهمیت دارد، طراحی سازوکاری است که هیچ بازنشسته‌ای به دلیل محدودیت مالی، ناچار به چشم‌پوشی از درمان یا خدمات ضروری نشود.

بی‌تردید، سلامت بازنشستگان تنها یک مسئله فردی نیست؛ این موضوع با آرامش روانی خانواده‌ها، اعتماد اجتماعی و کارآمدی نظام رفاهی کشور پیوند خورده است. هرقدر سیاست‌گذاری‌ها شفاف‌تر، منصفانه‌تر و مبتنی بر واقعیت‌های معیشتی بازنشستگان باشد، احساس امنیت و اطمینان در میان این قشر تقویت خواهد شد.

در نهایت، بیمه تکمیلی زمانی می‌تواند کارآمد و قابل دفاع باشد که میان کیفیت خدمات، توان اقتصادی بازنشستگان و نظارت مؤثر نهادهای مسئول، توازن واقعی برقرار شود؛ توازنی که نتیجه آن حفظ کرامت، سلامت و آرامش کسانی است که سال‌ها برای جامعه هزینه داده‌اند.

انتهای خبر/