به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نار خبر؛ قلعه دختر، که در زبان‌های محلی به نام‌های “قیز قلعه” یا “قلعه دختر” هم شناخته می‌شود، یکی از سازه‌های باستانی با ویژگی‌های خاص است که همواره توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. برخی از محققان بر این باورند که این قلعه ممکن است به عبادتگاه آناهیتا، الهه آب و باروری تعلق داشته باشد. دلیل این تفسیر، وجود سازه‌های آبی پیچیده و خاص در این قلعه است که مشابه ویژگی‌هایی است که در دیگر معابد آناهیتا دیده می‌شود. این نظریه به ویژه به دلیل اهمیت آب در آیین‌های مذهبی و نقش آناهیتا در تاریخ ایران باستان تقویت می‌شود.
در مقابل، گروهی دیگر از تاریخ‌نگاران معتقدند که قلعه دختر در واقع یک پناهگاه بوده است که در دوران حملات دشمنان، زنان و دختران به آن پناه می‌بردند. این گمان به دلیل ساختار قلعه و دفاعی بودن آن تقویت می‌شود. همچنین، ویژگی‌های امنیتی و موقعیت استراتژیک قلعه این فرضیه را مطرح می‌کند که این مکان به عنوان پناهگاهی برای اقامت در شرایط بحرانی استفاده می‌شده است.
باستان‌شناسان پس از بررسی‌های متعدد بر این باورند که قلعه دختر تمام ویژگی‌های یک عبادتگاه را دارد و احتمالاً در گذشته به عنوان معبدی برای پرستش آناهیتا استفاده می‌شده است. در کنار این احتمال، سازه‌های آبی پیچیده آن ممکن است دلیلی بر استفاده از این قلعه در زمان‌هایی باشد که نیاز به ذخیره آب و پناه گرفتن در آن به دلیل حملات دشمنان ضروری می‌شد. در نهایت، نام “دختر” که به قلعه اختصاص یافته، می‌تواند اشاره‌ای به جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی آن زمان داشته باشد که این مکان را از خطرات احتمالی محافظت می‌کرد.
در نهایت، قلعه دختر به عنوان یک میراث تاریخی، به نوعی گواهی بر تمدن کهن ایران و کاربردهای مختلفی است که در طول تاریخ برای آن در نظر گرفته شده است. چه به عنوان عبادتگاه آناهیتا و چه به عنوان پناهگاهی برای مردم در شرایط اضطراری، این قلعه همچنان جزء مهم‌ترین جاذبه‌های تاریخی ایران به شمار می‌رود.
انتهای خبر/
