آرامش شبانه‌ی پاره‌ی دل پیامبر در خاک مدینه

به روایت امام حسین‌(ع)، دخت گرامی پیامبر اسلام‌(ص) در واپسین لحظات عمر شریف خود، وصیتی سرشار از رمز و معنا به امیرالمؤمنین‌(ع) سپرد؛ وصیتی که نشان از مظلومیت بی‌پایان و غربت ابدی بانوی دو عالم داشت.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی نارخبر؛ امام حسین‌(ع) در روایت خود از لحظات پایانی عمر مادر بزرگوارش، حضرت فاطمه‌ زهرا‌(س)، می‌فرماید:«فَلَمّا حَضَرَتهَا الوَفاهُ وَصَّت أمیرَ المُؤمِنینَ علیه‏السلام أن یَتَوَلّى أمرَها ویَدفِنَها لَیلاً ویُعَفِّیَ قَبرَها، فَتَوَلّى ذلِکَ أمیرُ المُؤمِنینَ علیه‏السلام ودَفَنَها وعَفّى مَوضِعَ قَبرِها.»

وقتی زمان ارتحال فاطمه‌(س) فرا رسید، به امیرالمؤمنین‌(ع) وصیت کرد که او خود کارهای مربوط به تدفینش را به‌عهده گیرد، او را شبانه دفن کند و قبرش را صاف و بی‌نشان سازد. امیرالمؤمنین‌(ع) نیز طبق وصیت بانوی خود، این امر را انجام داد و قبر حضرت فاطمه‌(س) را بی‌نشان ساخت.

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *